Prosty sposób na niepowodzenia

Ostatnio troszkę za dużo spadło na moje wątłe ramiona. Czułam się tym przytłoczona, nie potrafiłam cieszyć się kompletnie niczym i koniec końców wylazł ze mnie straszny smutas ;). Sama siebie nie poznawałam. Poziom złego nastroju niebezpiecznie zaczynał zbliżać się do granic wytrzymałości (głównie mojej!). Przez ostatnie dni pożarłam ogromne ilości słodyczy :D Chyba w ten sposób organizm domagał się poprawy nastroju, bronił się jak mógł - że brakowało mu magnezu, to więcej niż pewne.

Jutro czeka mnie mało przyjemna wizyta u dentysty. Piekielnie się boję, ale niestety pewne rzeczy trzeba zrobić. Chcę to już mieć za sobą, bo wiem, że dopiero wtedy odetchnę pełną piersią. Chcę by zeszło już ze mnie to całe powietrze, chcę odetchnąć z ulgą, bez dławiącego uczucia strachu, bez dławiącej guli w gardle ... Staram się odsuwać na bok paraliżujące uczucie strachu, ale łatwe to to nie jest ... ;) Przez całą tą historię z zębami od  dwóch tygodni nie jestem sobą. Ciągle jakby nieobecna myślami, wszystko robię na pół gwizdka. Mam wrażenie, że życie toczy się bez mojego udziału, a ja tylko przyglądam się temu z boku. Blady strach oblewa mnie zimnym potem, ale jestem dobrej myśli i wbrew wszystkiemu uśmiecham się :)) Będzie dobrze! Byle do środy!

źródło

W waleczny nastrój wprowadził mnie wczorajszy sms od Poślubionego, który był odpowiedzią na moje utyskiwania na konfliktowe sytuacje w pracy:

"Głowa do góry! Nie daj się maluczkim!" 

oraz pewna przypowieść, na którą natknęłam się w gazecie o tematyce dziecięcej ... Wczoraj zupełnie przypadkowo wpadło w moje ręce pismo przeznaczone dla nauczycielek przedszkola (!). Znalazłam w nim bardzo mądrą przypowieść o walecznym osiołku. Przytoczę ją Wam tutaj :)))

"Prosty sposób na niepowodzenia"

Dawno temu na odległej farmie, pewien osiołek wpadł do studni. Przez kilka godzin żałośnie płakał, aż jego właściciel podjął próbę uratowania nieszczęśnika. Niestety, zakończyła się ona niepowodzeniem.

Wreszcie chłop pomyślał, że właściwie zwierzę było już stare, a studnia sucha, więc i tak trzeba by ją było czymś przykryć. Robiąc rachunek zysków i start, doszedł do wniosku, że nie opłacało się wyciągać osiołka.

Następnie zebrał wszystkich swoich sąsiadów i poprosił o pomoc przy zasypywaniu studni. Zgromadzeni chwycili za łopaty i zaczęli przysypywać ją ziemią.

Osiołek od razu zorientował się, co się dzieje i zrozpaczony zaczął głośno płakać.

Po krótkiej jednak chwili uspokoił się, wywołując tym ogólne zdziwienie. W tym momencie właściciel osiołka, wsypawszy dużą ilość ziemi, spojrzał na dno studni.

To, co ukazało się jego oczom, było nie do uwierzenia:

im więcej ziemi wrzucał do studni, tym bardziej osiołek strzepywał ją z siebie, przyklepywał i czynił krok do góry.

Również sąsiedzi chłopa zrzucili osiołkowi na grzbiet całą masę ziemi, ale on nic sobie z tego nie robił.

Niedługo potem uwięzione zwierzę wprawiło wszystkich w jeszcze większe osłupienie, bowiem w krótkim czasie znalazło się aż u wylotu studni, pokonało jej krawędź i jednym susem wyskoczyło na powierzchnię.

Życie będzie nam rzucać na głowę całe grudy ziemi.

Sztuka wydostawania się ze studni polega na strząsaniu z siebie ziemi i stawianiu kroku do góry. Każdy nasz problem to w rzeczywistości jeden schodek do góry.

Zapamiętaj sześć zasad szczęśliwego człowieka:

1) Uwolnij swoje serce od złych uczuć.

2) Uwolnij umysł od zmartwień.

3) Żyj w prosty sposób.

4) Dawaj więcej.

5) Oczekuj mniej.

6) Pielęgnuj nadzieję.

Ciesz się życiem! Bądź troszkę jak ten osiołek! Otrzepuj się!  :))

Źródło: "Nauczycielka przedszkola" nr 2/2013


Dość zadręczania się pierdołami! Nie zamierzam ani minuty dłużej zamartwiać się swoimi "problemami". Każdy je ma, ale nie po to, by nad nimi płakać, tylko właśnie po to by je pokonać i sukcesywnie brnąć do przodu. "Zawsze może być gorzej" powtarzam sobie w kółko i nie poddaję się! Zamiast biadolić nad sobą, zabieram się ostro za siebie - nie tylko od strony duchowej ... ;) Wracam do ćwiczeń! Jeszcze dziś odpalam płytę, a późnym wieczorem  może jakieś lekkie kino ... Myślę o obejrzeniu (w końcu! - bo jakoś nie było mi do tej pory dane) "Zeszłej nocy". Słyszałam same dobre recenzje na jego temat, więc już nie mogę się doczekać :)