Zaduszki

W dniu Zaduszek, w czas jesieni,

odwiedzamy bliskich groby,

zapalamy, zasmuceni,

małe lampki - znak żałoby.

Światła cmentarz rozjaśniły,

że aż łuna bije w dali,

lecz i takie są mogiły, 

gdzie nikt lampki nie zapali.

Władysław Broniewski "Zaduszki"

... deklamuje z powagą Młodsza*.

I w tym roku pamiętała o opuszczonych grobach.

Wzruszyła się Matka.

Wzrok na chwilę odwrócić musiała. 

Taki to nasz listopad. 
Wzruszeniem kolejny raz zaczął się.

 

*Wyzbyła się  strachu i nieśmiałości już prawie doszczętnie. Obecny stopień nieśmiałości nazwałabym raczej ostrożnością czy niestrzępieniem języka po próżnicy ;) Wciąż wszystkich zadziwia. A od 3-ej klasy wiersz na pamięć pracą domową ulubioną (!). Już w drzwiach radosną nowinę matce obwieszcza, a potem chodzi, ćwiczy, powtarza, i z dumą o postępach w nauce informuje. Nie inaczej było i tym razem. A  jeszcze przecież nie tak dawno było zgoła inaczej (KLIK)