Szczypta magii

 Długo rozmyślałam nad formą tegorocznego kalendarza adwentowego.

Bardzo zależało mi na tym by różnił się jak najbardziej od TEGO z zeszłego roku.

Miałam chrapkę na jego bardziej klasyczny wygląd w wersji dyndających paczuszek do ściągnięcia.

Pomysły wciąż ewoluowały w mojej głowie.

Jednak to oczekiwania dziewczyn wzięły górę.

W końcu stanęło na skopiowaniu pomysłu Olgi i jestem bardzo zadowolona z tego wyboru.

Wprowadziłyśmy jedynie troszkę innowacji do jej projektu.

Starsza wpadła na pomysł mobilnego Mikołaja - wędrującego mozolnie, dzień po dniu, coraz bliżej celu, w górę kalendarza.

Kupiłyśmy trochę taśmy rzepowej, wycięłyśmy z niej drogę oraz podkleiłyśmy nią Mikołaja i w ten sposób nasz Mikołaj przemieszcza się po planszy.

A i renifer ma niczym niepohamowaną możliwość ruchu, z której przy pomocy sprawnych rączek Młodszej bardzo często korzysta :)

 

W świętach to właśnie czas oczekiwania na nie pachnie najintensywniej magią ... 

Mieszanką cynamonu, gorącej czekolady, mandarynek, ciekawości i bezbrzeżnej radości.

Więc póki magia trwa ... 

Większość zadań adwentowych za nami.

Mikołaj nieubłaganie mknie jak szalony ulicami spowitego w mrok miasteczka.

Nie ma ani chwili wytchnienia.

Co wieczór zagląda do jednego z domków (bardzo się stara ;).

A w każdym z domku ... 

szczypta magii.

 Promyczek nadziei w szalonej gonitwie, w której tak bardzo nie chciałabym brać udziału.

I przez tę krótką chwilę ...

Gwiazdy migocą na niebie.

Złoty księżyc nuci cichutko kolędę.

Reniferowy dzwonek dzwoni gdzieś w dali.

A płatki śniegu bezszelestnie otulają bielą mrok.

***