Niechby

Niechby mnie kto wielbił niezmiennie 

Na rękach lekko nosił

Na gitarze dla mnie brzdękał 

Rzewne piosenki przy tym głosił
Miłosne listy posyłał
Polne kwiaty przynosił 

Słodycz do ucha wlewał
Na randkę zaprosił 

Wierszem do mnie mówił

Uśmiechem karmił
Miłość wyznawał niebanalnie 

W oczy głęboko spoglądał 

W strugach deszczu całował zachłannie
Do tańca porwał
Głęboko ukryte szaleństwo na powrót odnalazł
Na ramie roweru przewiózł
Wiatrem włosy potargał
Stokrotkę za ucho wsunął
Truskawkami nakarmił 

Sos z kącika ust scałował
Papierosa na spółę ze mną wypalił
Leżąc na kocu po mlecznej drodze oprowadził

Rano kawę przy łóżku zostawił

Na długi spacer zabrał

W lesie pokazał gniazdo bogatki
W korze drzewa serce wyrył
Swe palce splótł z mymi patrząc na wschodzące słońce
Film ckliwy bez obrzydzenia obejrzał

Gorącą kąpiel przygotował i kieliszek wina na brzegu wanny postawił
Kolacją przy świecach zaskoczył

Płatki róż na poduszce rozrzucił

Muzykę zmysłową zapuścił
Stopy masował

Gorącym spojrzeniem dotykał

Rozgrzaną dłonią gładził

Kark zdrętwiały pocałunkami otulał
Bym chciała być niegrzeczną sprawił
Niechby mnie tulił gdy będzie mi źle

A bezszelestnie znikał gdy będę się złościć

Spokojnie i nie przerywając w pół słowa słuchał
I umiał swe żale bez żalu wygłosić

O książkach długo i z pasją mówił
Nudą się brzydził

Nie dąsał się,  nie smucił

Cierpliwy był i wyrozumiały

Zabawny w sposób ulubiony
Romantycznie doskonały
Niechby zapewnił spokojne jutro i niezapomniane dzisiaj

Łzy szczęścia i radości pod nogi rzucił

Na bok odsunął wszystkie smutki i troski
Niechby.